Portrait: Hossein(1995)
My first subjects was my family and friends. It felt wonderful when you look somebody who you knew for many years through the eyes of a camera. Thus my photography happened so simple. I just found a way to see thing more precisely. I knew Hossein so well. He had a good sprit and he suffers from Down syndrome. These portraits are my very first experience in photography.
پرتره حسین(1375)
اولین سوژه های عکاسی من آشنایانم بودند. حس خوشایندی بود وقتی آنهایی که سال ها می شناختم را از دریچه دوربینم به تصویر در می آوردم. بنابراین، عکاسی برای من خیلی ساده و طبیعی اتفاق افتاد. با عکاسی راهی را یافته بودم تا در آدم ها و چیزها دقیق شوم. در اطرافیانم حسین را خوب می شناختم. موجود دوست داشتنی ای که از عارضه سندروم داون رنج می برد. این پرتره ها اولین تجربیات عکاسی زندگی من در سال اول دانشگاه بود. عکس ها خوب از کار درآمد. به زعم خودم هم توانسته بودم به حال و هوای روحی سوژه ام نزدیک شوم و هم تصاویری با ارزش های تجسمی بوجود بیاورم.